Σήμερα κρίνεται οριστικά το ζήτημα των κάθε είδους αναδρομικών των συνταξιούχων από την μείζονα Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας στην δίκη της 10 Γενάρη του 2020. Οι υποθέσεις εισήχθησαν στην μείζονα Ολομέλεια λόγω σπουδαιότητας, καθώς ο ΕΦΚΑ, έπειτα από την τελευταία απόφαση του ΣτΕ 1891/2019, θεώρησε ότι αναιρείται η αντισυνταγματικότητα των προηγούμενων περικοπών, όπως είχαν κριθεί με τις αποφάσεις 2287 και 2288/ 2015 και παρέπεμψε όλες τις υποθέσεις στο ΣτΕ για νέα κρίση. Ο κύριος λόγος που προβάλλει ο ΕΦΚΑ είναι ότι οι προηγούμενες αποφάσεις του ΣΤΕ 2287 και 2287/2015 περιορίστηκαν μόνο στη διαπίστωση της έλλειψης εμπεριστατωμένης μελέτης των επίμαχων περικοπών, χωρίς όμως να εξετάσει το ζήτημα εάν οι επίμαχες περικοπές υπερβαίνουν τα όρια που τίθενται από τις διατάξεις του Συντάγματος και της ΕΣΔΑ. Εξάλλου , ισχυρίζεται ο ΕΦΚΑ η απόφαση 1891/2019 του ΣτΕ εμπεριέχει ουσιαστικά κρίση ότι οι περικοπές των νόμων 4024/11 και 4051/12 ήταν συνταγματικές και πως οι αποφάσεις του ΣτΕ που έκριναν αντισυνταγματικές αυτές τις περικοπές αφορούσαν μόνο την τυπική αντισυνταγματικότητα τους και όχι την ουσιαστική(!).
Στα ζητήματα που τίθενται, η εισήγηση του ΣτΕ δεν παίρνει θέση, αλλά αρκείται στην απλή παράθεση των προβαλλόμενων ισχυρισμών του ΕΦΚΑ, τους οποίους δέχεται ότι εισάγονται παραδεκτώς. Για την ουσία δεν γίνεται καμία αναφορά.
Με βάση λοιπόν την εισήγηση του ΣτΕ το τιθέμενο ουσιαστικό ζήτημα είναι εάν μετά τη δημοσίευση του ν. 4387/2016, οι επιβληθείσες περικοπές εξακολουθούν να αντίκεινται στο Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ με βάση τα κριθέντα στις 2287, 2288/2015 αποφάσεις της Ολομέλειας, η εάν η θέσπιση του ν. 4387/16 αναβιώνει τις επίμαχες περικοπές και συνεπώς δεν δεσμεύεται το δικαστήριο από τις αποφάσεις της Ολομέλειας.
Έτσι όπως έχουν διατυπωθεί τα ερωτήματα και εισαχθεί προς συζήτηση αναμένουμε με τεράστιο ενδιαφέρον την θέση που θα πάρει τελικά το Δικαστήριο στα καυτά ζητήματα της συνταγματικότητας η μη των περικοπών των συνταξιούχων. Τα χρονικά διαστήματα που θα κριθούν είναι τρία: 1. οι διεκδικήσεις από το 2012 έως την δημοσίευση των αποφάσεων της Ολομέλειας 2287, 2288/2015 (Ιούνιος του 2015), 2. Το δεκάμηνο μεταξύ του Ιουλίου του 2015 έως τον Μάιο του 2016 που δεν «καλύπτεται» από τις τελευταίες αποφάσεις και 3. Το διάστημα από τη δημοσίευση του νόμου 4387/2016 και εφεξής. Για το πρώτο χρονικό διάστημα, κατά την άποψή μου, έχουν κριθεί οριστικά οι περικοπές αντισυνταγματικές. Αυτά που περιμένουμε να κριθούν είναι το 10μηνο που μεσολαβεί μεταξύ της δημοσίευσης των αποφάσεων της Ολομέλειας και του νόμου 4387/16, δηλαδή από τον Ιούλιο του 2015 έως τον Μάιο του 2016 και φυσικά για το εφεξής χρονικό διάστημα ( Μάιος του 2016 και μετέπειτα).
Αναμένουμε λοιπόν με εξαιρετικό ενδιαφέρον την κρίση της Ολομέλειας.